به گزارش پایگاه خبری تحلیلی روژنیوز اولین جلسه شورای آموزش‌وپرورش شهرستان پیرانشهر در سال ۱۴۰۳، با حضور فرماندار و اعضای شورا و با دستور کار مهمی از جمله شناسایی افراد بی‌سواد، ایجاد پایگاه‌های مطالعاتی و برگزاری امتحانات نهایی خردادماه، برگزار شد.

یکی از مهم‌ترین مصوبات این جلسه، شناسایی افراد بی‌سواد و بازمانده از تحصیل در گروه سنی ۱۰ تا ۶۰ سال در سطح شهرستان بود. این امر با استفاده از تمام ظرفیت‌های دستگاه‌های اجرایی و با همکاری دهیاران، ائمه جماعات و خانه‌های بهداشت در سطح شهر و روستاها انجام خواهد شد.

یحیی امیرعشایری رئیس اداره آموزش و پرورش پیرانشهر  گفت: بی‌سوادی یکی از معضلات اساسی جامعه است که افراد را از بسیاری از حقوق و فرصت‌های اجتماعی محروم می‌کند. با سوادآموزی، افراد می‌توانند به خواندن و نوشتن مسلط شده و در عرصه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی خود، مشارکت فعال‌تری داشته باشند.

وی در ادامه افزود: آموزش‌وپرورش به‌عنوان متولی اصلی آموزش در کشور، وظیفهٔ مهمی در ریشه‌کنی بی‌سوادی دارد. این نهاد می‌تواند با شناسایی افراد بی‌سواد، برگزاری کلاس‌های سوادآموزی و تشویق و ترغیب افراد به حضور در این کلاس‌ها، به رفع این معضل کمک کند.

وی اضافه کرد: در مسیر ریشه‌کنی بی‌سوادی، چالش‌ها و موانعی نیز وجود دارد. فقر، عدم دسترسی به آموزش، بی‌انگیزگی افراد و باورهای غلط فرهنگی از جمله این چالش‌ها هستند. برای رفع این چالش‌ها، نیازمند همکاری و همدلی تمام دستگاه‌ها و نهادهای ذی‌ربط و همچنین مشارکت فعال مردم هستیم. رسانه‌ها می‌توانند با اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی در زمینه اهمیت سوادآموزی، نقش مهمی در تشویق و ترغیب افراد بی‌سواد به حضور در کلاس‌های آموزشی ایفا کنند.

وی در ادامه ببان کرد: پیشنهاداتی در زمینه وجود دارند که میتوانند قابل توجه باشند.

استفاده از روش‌های نوین آموزشی: می‌توان از روش‌های نوین آموزشی مانند آموزش‌های مجازی و از راه دور برای جذب افراد بی‌سواد به کلاس‌های سوادآموزی استفاده کرد.

ارائه مشوق‌های آموزشی: ارائه مشوق‌هایی مانند پرداخت کمک‌هزینه تحصیلی و اعطای گواهینامه سوادآموزی می‌تواند به افزایش انگیزه افراد برای حضور در کلاس‌ها کمک کند.

جلب مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد: می‌توان از ظرفیت سازمان‌های مردم‌نهاد برای شناسایی افراد بی‌سواد و برگزاری کلاس‌های سوادآموزی استفاده کرد.

توجه به آموزش‌های پس از سوادآموزی: آموزش‌های پس از سوادآموزی برای تثبیت آموخته‌ها و ارتقای مهارت‌های افراد بی‌سواد ضروری است.

وی در پایان گفت: ریشه‌کنی بی‌سوادی نیازمند عزم ملی و همکاری تمام دستگاه‌ها و نهادهای ذی‌ربط است. با برنامه‌ریزی دقیق، اجرای طرح‌های مؤثر و جلب مشارکت مردم، می‌توان به این هدف مهم دست‌یافت.

 در ادامه به برخی از مضرات بی‌سوادی اشاره می‌کنم: افراد بی‌سواد از بسیاری از حقوق اجتماعی مانند حق رأی، حق انتخاب‌شدن و دسترسی به اطلاعات محروم هستند.

بی‌سوادی یکی از عوامل مهم فقر است. افراد بی‌سواد به دلیل عدم مهارت کافی، در پیداکردن شغل مناسب با مشکل مواجه می‌شوند و در نتیجه، در چرخه فقر گرفتار می‌شوند.

 بی‌سوادی می‌تواند زمینه را برای بروز آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و بزهکاری فراهم کند.

 بی‌سوادی، نابرابری را در جامعه تشدید می‌کند. افراد بی‌سواد از فرصت‌های آموزش و پیشرفت محروم می‌شوند و در نتیجه، در وضعیت نابرابری با افراد باسواد قرار می‌گیرند.

 با ریشه‌کنی بی‌سوادی، می‌توان به جامعه‌ای عادلانه‌تر، توسعه‌یافته‌تر و باسوادتر دست‌یافت.

انتهای خبر/